Dolina łez to głęboka fałda skóry pomiędzy górną częścią policzka a dolną powieką. Niedoskonałość tego typu może rzucać cień pod oczami i być przyczyną zmęczonego oraz postarzonego wyglądu. Co trzeba wiedzieć o dolinie łez i jak z nią walczyć?
Co powoduje powstawanie doliny łez?
W wielu przypadkach kanaliki łzowe mają podłoże genetyczne i u niektórych osób dolina łez jest cechą wrodzoną. Jednak w większości przypadków dolina łez jest skutkiem starzenia się skóry. Dzieje się tak, ponieważ tkanki miękki twarzy tracą swoją objętość wraz z wiekiem. Często przyczyną ich powstania jest także związanie się skóry kanalików łzowych z kościami oczodołu znajdującą się poniżej.
Starzenie się może również pogłębić deformację kanalika łzowego i przyczynić się do powstania doliny łez, ponieważ:
- Tkanki tłuszcz w dolnej powiece wraz z wiekiem wysuwają się dalej do przodu.
- Pogarsza się jakość skóry, co prowadzi do utraty jej elastyczności
- Środkowa część policzka może stracić objętość kostną , co powoduje utratę stałego podparcia dla dolnej powieki.
Leczenie doliny łez
Wygląd kanalików łzowych można zmienić poprzez wstrzykiwanie wypełniaczy skórnych. Powszechnie stosowaną techniką korekcji doliny jest aplikacja środka wypełniającego w bruzdę pomiędzy policzkiem i dolną powieką a policzkiem. Produktem najczęściej stosowanym w tym obszarze jest środek na bazie kwasu hialuronowego, choć mogą zostać użyte także inne składniki. Kwas hialuronowy naturalnie występuje w ludzkim ciele i ma konsystencji żelu. Po aplikacji pod skórę, środek zwiększa jej pełność i zmniejsza wszelkie wgłębienia. Jest to stosunkowo skutecznie rozwiązanie, jednak ma kilka istotnych wad:
- Wypełniacze umieszczone w tej okolicy oczu często utrzymują się przez wiele lat, co może być widoczne.
- Wypełniacz może niekontrolowanie migrować do innych obszarów w okolicy dolnej powiece lub oczodołów, co może być przyczyną obrzęku.
- Więzadło kanalików łzowych w wielu przypadkach bardzo silnie przytwierdza skórę do kości oczodołu, co może utrudnić lub wręcz uniemożliwić podniesienie jej przy pomocy wypełniaczy.
Stosowanie wypełniaczy bezpośrednio do kanalika łzowego powoduje ryzyko niezamierzonego wstrzyknięcia środka poza przegrodę oczodołową. Jeśli wypełniacz zostanie zaaplikowany poza przegrodą może to spowodować znaczną opuchliznę i trudności w rozpuszczeniu środka za pomocą hialuronidazy. Jednak wykwalifikowany personel, który został przeszkolony w zakresie prawidłowych techniki wykonywania tego zabiegu znacznie zmniejsza ryzyko możliwości wystąpienia jakichkolwiek powikłań.
Chirurgicznie zabiegi na doliny łez
Lepszą alternatywą dla wypełniaczy skórnych może być zabieg transferu tłuszczu z innej części ciała w celu wypełnienia niechcianych. Wiąże się to z niewielką liposukcją w celu pobrania wymaganej tkanki, najczęściej z obszaru brzucha, a następnie wszczepia się ją w pożądane miejsce, które wymaga ożywienia. Należy pamiętać, że nie wstrzykuj się tłuszczu bezpośrednio do kanalika łzowego z tych samych powodów, co w przypadku wypełniaczy.
Przeniesiony tłuszcz regeneruje się w nowym miejscu i redukuje dolinę łez w podobny sposób jak robi to wypełniacz skórny. Transfer tłuszczu jest być traktowany jako zabieg trwały, dlatego też koniecznym jest odpowiednie przygotowanie tego obszaru, ponieważ wszelkie niechciane grudki lub nadmiar tłuszczu mogą wymagać ponownego zabiegu chirurgicznego w celu ich usunięcia. Tłuszcz ma jednak tę zaletę, że posiada właściwości hydrofilne, więc po wszczepieniu wszelkie wahania objętości wydają się być mniejsze w porównaniu z wypełniaczami skórnymi.
Blefaroplastyka dolnej powieki także może być tutaj pomocna. Zabieg ten usuwa nadmiar tłuszczu i skóry spod oczu. Tkanka z dolnej powieki może być przeniesiony do rowka doliny łez, aby wygładzić i prawidłowo wyrównać kontur tego obszaru. Dodatkowo, niewielka ilość skóry może zostać usunięta, aby naprężyć dolną powiekę powieki dolnej. W przypadku, gdy więzadło kanału łzowego, jest mocno przytwierdzone do kości oczodołu, zabieg chirurgiczny także będzie najlepszym rozwiązaniem.