Teatr Żelazny — jakie były początki sceny przy kolejowym dworcu?

Teatr Żelazny to niewątpliwie jedna z najoryginalniejszych inicjatyw na Śląsku. Jego siedziba mieści się w budynku dworca w Piotrowicach, wcześniej znajdował się między innymi na dworcu w Ligocie.

Stowarzyszenie Teatr Żelazny

Teatr Żelazny powstał w 2011 roku jako stowarzyszenie, a pomysłodawcą był Piotr Wiśniewski, aktor i producent teatralny. Jak możemy przeczytać na stronie głównej, od początku głównym celem teatru było działanie na wielu płaszczyznach, ważną rolę pełniła także współpraca między aktorami i dbanie o relacje międzynimi. Stowarzyszenie nie miało jednak stałego miejsca i przez pierwsze miesiące działało w Domu Kultury w Bogucicach. MDK miało jednak swoje ograniczenia i grupa zaczęła poszukiwać nowego lokum.

Dworcowy teatr

Swoje miejsce stowarzyszenie znalazło w budynku dworca Katowice Ligota, co w owym czasie było strzałem w dziesiątkę. Grupa działała wtedy jako „Przestrzeń Twórcza Stacja Ligota i Teatr Żelazny”. W budynku ligockiego dworca powstało wiele znakomitych spektakli, między innymi „Jeśli pragniesz kobiety,to ją porwij”, „Ballada o bezpańskiej suce i gołębiu” czy też „Kosmos”. Oprócz tego w przestrzeni organizowano również różnego rodzaju wernisaże i spotkania autorskie.

W 2014 roku dworzec w Ligocie zaczęto modernizować, i teatr po raz kolejny musiał szukać swojego miejsca. Grupie najwidoczniej trudno było uciec od dworcowych klimatów, ponieważ na następną siedzibę wybrała opustoszały budynek dworca Katowice Piotrowice. Zastano go w bardzo złym stanie. Dworzec w Piotrowicach powstał w 1912 roku i pełnił swoją rolę do 2006 roku. Po zamknięciu niszczał przez wiele lat. Aktorzy i pracownicy Teatru Żelaznego wykonali ogromną pracę, aby przywrócić budynek do stanu używalności, i przekształcić go w teatr z prawdziwego zdarzenia.

Patronat honorowy Krzysztofa Globisza

Działalność teatru to dziesiątki spektakli i różnego rodzaju spotkań. W 2013 roku, gdy teatr działał jeszcze na Ligocie, do wspólnego projektu zaproszono Krzysztofa Globisza. Było to czytanie performatywne monodramu Marka Koterskiego pod tytułem „Nienawidzę”. Artystyczna wizja, klimat i atmosfera teatru zrobiła na aktorze duże wrażenie, co zaowocowało objęciem przez niego teatru patronatem honorowym. Teatr ciągle zaprasza do współpracy aktorów z całej Polski. W spektaklach brali udział między innymi Olgierd Łukaszewicz, Joanna Szczepkowska, czy Artur Barciś. Więcej aktualnych informacji o teatrze można znaleźć tutaj.