Historia Szopienice - Katowice

Dzielnica ta w dzisiejszym kształcie powstała z połączenia Szopienic, i Roździenia a w jej skład wchodzą Kolonia Wilhelmina, Kolonia Bagno, Kolonia Morawa, Borki, Burowiec i Szabelnia. Na obszarze 8,5 km kwadratowych mieszka tu 18 tysięcy osób.

Szopienice

Pierwsze wzmianki o Szopienicach pochodzą z 1360 r., kiedy to książe raciborski Mikołaj II nadał ją na własność Ottonowi z Pilicy. W tym samym dokumencie wspomina się też o wsi Roździeń.

W 1430 r. Szopienice zostały zniszczone w czasie wojen husyckich i do połowy XVI w. pozostały niezamieszkane. Wtedy właśnie powstała na Roździeniu pierwsza w okolicy kuźnia żelaza. „Oficcina Ferraria abo huta i warstat z kuźniami szlachetnego dzieła żelaznego”, dzieło Walentego Roździeńskiego to pokłosie doświadczeń zdobytych właśnie tam.

Niestety, autor długo nie popracował w owej kuźni, gdyż w wyniku konfliktu religijnego z jedną z jej właścicielek musiał odejść jeszcze przed publikacją „Oficciny”.

Oprócz kuźni na tych terenach  do XIX w. nie było innych zakładów, królowało rolnictwo, hodowla zwierząt i przemysł leśny. Dopiero w 1834 r. powstała huta cynku Wilhelmina. Od tego czasu zaczął się rozwój miejscowości. W 1857 r. powstała ewangelicka szkoła powszechna, co stanowiło duży skok w porównaniu z faktem, że jeszcze sto lat wcześniej Szopienice liczyły niespełna osiemdziesięciu mieszkańców.

Szopienice

W 1880 stanął też browar.

Kolejnymi etapami były otwarcie stacji kolejowej Szopienice na trasie Wrocław – Dziedzice, uruchomienie linii tramwajowej z Królewskiej Huty do Szopienic i Mysłowic. W 1912 r. wybudowana została huta cynku „Uthemann”.

Szopienice

Podczas III powstania śląskiego to tu właśnie była siedziba Wojciecha Korfantego i Naczelnej Władzy Cywilnej i Wojskowej. Pięć lat przed II wojną światową Szopienice i Roździeń połączone zostały w jedną gminę.

Prawa miejskie zostały im nadane w 1951 r. a w 1960 r. weszły jako dzielnica w granice administracyjne Katowic.