Idea utworzenia hali widowiskowo-sportowej na terenie Katowic, ówcześnie zwanych Stalinogrodem, zaistniała już w 1955. Początkowo obiekt miał znajdować się na obrzeżach miasta, na terenie Wojewódzkiego Parku Kultury i Wypoczynku.

W 1959 Stowarzyszenie Architektów Polskich ogłosiło konkurs na wykonanie projektu wspomnianej hali. Zwycięzcą konkursu został zespół projektantów z Biura Studiów i Projektów Typowych Budownictwa Przemysłowego z Warszawy, reprezentowany przez architektów Macieja Gintowta i Macieja Krasińskiego. Wykonawcą konstrukcji był Andrzej Żórawski, wg projektu podobnie zawieszonego dachu warszawskiego Supersamu projektu Wacława Zalewskiego zrealizowanego w 1962.

Po prezentacji projektu, decyzją ówczesnego wojewody, za wstawiennictwem Jerzego Ziętka została wyznaczona nowa lokalizacja w pobliżu ścisłego centrum, na miejscu dawnej hałdy hutniczej, na terenach klasyfikowanych ze względu na szkody górnicze w kategorii A2.

Pierwsze prace konstrukcyjne rozpoczęły się w 1964. Wkrótce pracę nad konstrukcją przerwano na 18 miesięcy z powodu podejrzeń o błędy konstrukcyjne. Podejrzenia nie sprawdziły się.

W 1969 był oddany pierwszy budynek - przylegające do Spodka lodowisko. Ostatecznie halę ukończono w 1971.

Na halę przeznaczono 200 milionów złotych, jednak ostatecznie jej koszt wyniósł około 800 milionów złotych. Brakujące środki zostały zdobyte dzięki kruczkom prawnym z funduszu odbudowy stolicy

Ze względu na rozmiary i warunki techniczne w hali organizowane są największe imprezy kulturalne, sportowe i muzyczne.

Tekst pochodzi z witryny www.wikipedia.pl